Wielkie słowa nawet myszy jeszcze nie zabiły.

 Na pewno właśnie na tym polega piekło. Na powtarzalności.

 Serce można złamać w każdym wieku.

 Życie jest zbyt krótkie, aby żałować straconych szans i złych decyzji.

 Teraz, kiedy już mogę umrzeć, warto żyć.

 Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co odzywa się w nas samych.

 Odejdź od ludzi, którzy szantażują twoje emocje. Którzy wiecznie gadają o sobie. Których gęby kruszą się w kłamstwach. Odejdź od takich, którzy prześladują, obarczają winą i ogniem. Odejdź od tych, którzy mają na ciebie wyjebane. Zrozum, że nie naprawisz świata, że nie zmusisz nikogo, aby trwał przy tobie, kiedy nosisz ze strachu serce na ramieniu. Wiesz, czasem trzeba się poddać, żeby się ocalić.

 Nic nie przyprawia o poczucie takiej bezradności, jak rozpacz drugiej osoby.

 Są tacy, którzy uciekają od cierpienia miłości. Kochali, zawiedli się i nie chcą już nikogo kochać, nikomu służyć, nikomu pomagać.
Taka samotność jest straszna, bo człowiek
uciekając od miłości, ucieka od samego życia.
Zamyka się w sobie.

 Nikt nie rodzi się bohaterem, ale każdy może nim zostać.

 Ze wszystkich chorób najgorsze są te, które pozwalają człowiekowi wierzyć, że ma się dobrze.