Jesteśmy zbieraczami pięknych chwil.

 Kiedy zorientujesz się, że jesteś w dołku, przestań kopać.

 Kiedy wybaczasz kochasz, a kiedy kochasz
spływa na ciebie światło Boga.

 Każda dusza ma swoje światło życia, każdą duszę wypełnia nadzieja, z niej czerpiemy siłę.

 Cóż tu dużo mówić, jesteśmy ludźmi porywczymi. Żremy się ostro i pieprzymy się ostro.

 Takie szczęście nie może długo trwać, pomyślał. Jest zbyt wielkie.

 Chyba naprawdę trzeba o sobie zapomnieć, żeby móc siebie odzyskać.

 Nie da się zabić uczuć – nie mają ciała

 Lepiej więc być samemu niż z kimś,
kogo się nie kocha, kto jest namiastką,
czy też czymś w tym rodzaju.

 Rozbić jest łatwo, uświadamiam sobie.
Prawdziwą sztuką jest scalić.

 Z nieznanych mi powodów umierający zawsze zadają pytania, na które znają odpowiedź. Może dlatego, że przed śmiercią muszą się upewnić, że jednak mieli rację.