
Nie śpieszmy się, tyle mamy do powiedzenia, ile przemilczamy.
Nie śpieszmy się, tyle mamy do powiedzenia, ile przemilczamy.
Miałem ochotę zniszczyć coś pięknego.
Sumienie dąży do dobra, wystarczy go posłuchać.
Ludzie garną się ku sobie, ponieważ wzajemnie siebie się obawiają.
Jest do ciebie przywiązany - powiedziała Królowa. - Ale czy cię kocha?
Nie można chować urazy do ludzi za każdy błąd.
Staram się zabijać czas.
Nie widziałem już nic
prócz ciemności.
Tak jak yin i yang, Słońce i Księżyc, światło i cień, dzień i noc, tak i my należymy do siebie!
Nienawidzę tych, którzy
sprawiają, że odczuwam
strach...
Zdajemy sobie sprawę, że przymus trwania przy życiu stanowi katorgę samą w sobie.