Jak cicho kręci się świat, kiedy człowiek rozmyśla w samotności.

 Prawdziwym bogaczem jest ten, kto gromadzi nie złoto, lecz przyjaciół.

 Człowiek nie potrafi przewidzieć konsekwencji wszystkich swoich czynów.

 Człowiek z gatunku „spójrzcie na mnie - szyję mam szerszą od czoła!

 Każdy zasługuje na podziękowanie i pożegnanie.

 Pijany mówi, co trzeźwy myśli.

 Oczywiście wiem, że trzeba za coś żyć. Ale trzeba też żyć dla czegoś.

 Świszczą tylko kule dookoła, tej która jest dla Ciebie nie słychać.

 
Chciałbym zabić wewnętrzne lenistwo.

 Ale człowieka trudno zmienić, prawda?

 Właśnie wtedy zrozumiałem, że muszę się skupić na tym, co w anegdocie zwanej życiem jest najważniejsze – na sobie.