"– Czy opuścił Cię kiedyś ktoś, kogo kochałaś? – Owszem. ...

 Szanuję odwagę, ale głupota powinna być karalna.

 Często jest tak, że co cenne i stracone, po odnalezieniu jest inne, niż je zostawiłaś.

 Kochamy potępiać, bo wtedy na chwilę sami stajemy się niewinni i szlachetni.

 By nie móc nawet spojrzeć na wódkę – trzeba spojrzeć na pijaka.

 Jakie to dziwne, że kiedy człowiek nosi w sercu jakąś własną tajemną teorię, do której właściwie nie chce się przyznać,
a usłyszy ją z ust kogoś innego, z pasją jej zaprzecza.

 Kochać to sprawić, by w drugim objawiło się nowe życie. To stwarzać na nowo.

 Kocham ciebie, i zamierzam dopilnować obietnicy, którą mi złożyłeś. Jeśli wrócisz, wyjdę za Ciebie. Jeśli nie dotrzymasz słowa, złamiesz mi serce.

 [...] przyjaźń, tak jak miłość i jak róże, może mieć kolce.

 Nieważne, jak bardzo życie daje człowiekowi w kość, zawsze jest lepsze niż to drugie.

 Jak widma, rozciekawieni i pełni ukrytego lęku, niby ludzie normalni wobec jakiegoś entuzjastycznego wybuchu w zakładzie dla obłąkanych