Największe cierpienie sprowadzamy na siebie sami, chcąc uciec przed mniejszymi.
Smutek to dowód człowieczeństwa.
Pozwoliłem jej odejść. Naprawdę. Ale oto stoi przede mną.
Nienawidzę go, ponieważ kocham go, jak nigdy przedtem nie kochałam nikogo.
Nic tak łatwo nie staje się oczywistością jak to, że jesteśmy nikim i tym będziemy, i nie ma dla nas innych widoków na przyszłość.
(...) im więcej krzywdy dzieje się idiotom, tym większa korzyść dla rozumnych.
A błądzić jest rzeczą ludzką, a wybaczyć... no, to już może tylko miłość.
Nie mów, że nie warto walczyć, kiedy nawet nie spróbowałeś. Lepiej mieć satysfakcję z podjęcia małego kroku, niż żałować całe życie, że nic się nie zrobiło.
Aby człowiek przestał szukać śmierci, musi chyba zrozumieć, że naprawdę może umrzeć.
-Co to jest prawdziwe Ja? - zapytała Weronika.
-To kim jesteś, a nie to, co z ciebie uczyniono...
