Nie potrzebuję być kimś kim nie jestem.

 Nigdy nie wpadaj w gniew. Nigdy nie stosuj groźby. Przekonuj ludzi.

 Jeśli ktoś traktuje Cię źle, pamiętaj, że jest coś nie tak z nim, a nie z Tobą. Normalni ludzie nie niszczą innych ludzi.

 Nadzieja to paskudna rzecz. Sprawia, że zaczynasz wierzyć.

 Boże, nie daj mi osądzać tego lub mówić o tym, czego nie wiem i nie rozumiem.

 Nie umiem cię pocieszyć kiedy patrzysz w przeszłość,
ale mogę wziąć dobre wino i pójść z tobą tańczyć w deszczu.

 To jest gra tchórza. Myślałem, że stać cię na więcej.

 Bunt napotyka nieustanne zło, z którego musimy czerpać siły nowego zrywu. Człowiek może opanować w sobie wszystko, co może być opanowane, naprawić w świecie wszystko, co może być naprawione. Po czym dzieci będą nadal umierały niesprawiedliwie, nawet w doskonałym społeczeństwie. Przy największym wysiłku człowiek może zmierzać jedynie do arytmetycznego zmniejszenia cierpień świata. Ale niesprawiedliwość i cierpienie będą wciąż istniały, choćby najbardziej ograniczone, i nie przestaną być zgorszeniem. Dlaczego? Dymitra Karamazowa będzie rozlegało się nadal; sztuka i bunt umrą z ostatnim człowiekiem.

 Nie jesteście pięknymi i niepowtarzalnymi płatkami śniegu. Jesteście, tak jak wszyscy inni, gnijącą materią organiczną, każdy z nas jest cząstką tej samej kupy nawozu.

 Chciałem zmartwychwstać, wobec tego musiałem się najpierw zabić.

 Śmierć jest cieniem życia.