Ludzie płaczą nad ścierniskiem przyszłości, a nie widzą pełnych stodół ...

 Litość,
to trucizna podawana,
w opakowaniu po lekarstwie.

 Gdyby porażka nie znała kary, sukces nie byłby nagrodą.

 Piosenki są tak smutne jak słuchający.

 Kto ma rozum, nie potrzebuje szczęścia.

 Im bar­dziej poz­naję ludzi, tym bar­dziej kocham zwierzęta.

 Nie ma ludzi trudnych. Istnieją tylko granice naszej cierpliwości.

 Poczucie humoru dobrze amortyzuje życiowe wstrząsy.

 Przedmioty, które kiedyś były ważne, pełne znaczenia, teraz leżały bezwładnie na podłodze. Bez niego były to po prostu rzeczy.

 Płomień gniewu opada, powoli przygasa. Rany się goją. Kiedy jednak pozwalasz, żeby tak się stało, umiera też część twojej duszy.

 To, co ma się zdarzyć i tak się zdarzy, nieważne co zrobicie. Więc – po prostu... zatrzymajcie wszystkie wspomnienia. Bo mogą być gorsze. Ale i lepsze. Wszystko się wyrówna, prędzej czy później, bo nie ma rzeczy, które się nigdy nie zdarzą, są tylko takie, które się jeszcze nie zdarzyły.