
Ludzie płaczą nad ścierniskiem przyszłości, a nie widzą pełnych stodół ...
Ludzie płaczą nad ścierniskiem przyszłości, a nie widzą pełnych stodół przeszłości.
Najbogatsze w piękno jest życie pięknie przeżyte. Ono jest największym arcydziełem sztuki.
Skoro nie możesz powiedzieć prawdy ludziom, na których najbardziej ci zależy, w rezultacie samego siebie też oszukujesz.
Pierwsza miłość to taka słodka udręka.
Skoro nie możemy żyć jak ludzie, postarajmy się przynajmniej nie żyć jak zwierzęta.
Trzeba bowiem się oddalić, żeby być naprawdę blisko.
Jedna gra wewnątrz. Inna na zewnątrz.
Zawsze coś wynajdziemy, żeby stworzyć sobie wrażenie istnienia...
Jest w niej coś bezkompromisowego, jakaś porywczość, która kojarzy mi się z młodością.
Życie nie jest ani lepsze ani gorsze od naszych marzeń, jest tylko zupełnie inne...
Ale kiedy śmierć jest wszystkim, co ci zostało, to smutne, nieważne, jak się ją przedstawi.