Pan wybaczy, ale śmierć to dla mnie bardzo osobista sprawa.

 Życie każdego opiera się do pewnego stopnia na nieszczerości.

 Dorastanie jest straszne, ale to i tak lepsze niż wszelkie inne możliwości.

 Czyny mówią głośniej, niż słowa.

 Moje myśli czasem błądzą w koszmarach, jednak nigdy się nimi z nikim nie dzielę.

 Życie to skok na bungee, ale bez liny - i bez dna.

 Powinniśmy mieć dla siebie szacunek.

 Wcześniej czy później płaci się za przysługi i to więcej niż są warte.

 To chyba jest właśnie miłość. Kiedy się ma kogoś w domu i zawsze się do niego wraca.

 Nie wzbijaj się nadzieją wysoko jak ptak, byś nie musiał pełzać jak robak.

 A może był to strach przed świadomością?