Tam na zewnątrz istnieje świat pełen zła.

 Ból istnienia jest do wytrzymania, nie do wytrzymania jest ból nieistnienia.

 Tylko wtedy, gdy oddajesz siebie, dajesz prawdziwie.

 W ciszy słychać więcej, w samotności więcej widać.

 Jedynie ofiarowując to, co najcenniejsze, człowiek może zdobyć największą moc.

 Uśmiechnij się. To druga najlepsza rzecz, jaką możesz zrobić z ustami.

 Kiedy człowiek zstępuje w przepaść, jego życie zawsze zyskuje jasno określony kierunek.

 Złe przeczucia, statystycznie rzecz biorąc, znacznie częściej się sprawdzają.

  Powiedziałeś niedawno, że zło także może cierpieć. Ja bym to trochę odwróciła i powiedziała, że i smutek może mieć swoją radość.

 [...] najgorzej w życiu to samotnym być.

 Człowiek nie może przecież oprzeć
swego życia na czymś nieokreślonym,
na niepewności albo na kłamstwie, gdyż
takie życie byłoby nieustannie nękane przez
lęk i niepokój. Można zatem określić
człowieka jako tego,który szuka prawdy.