Kochać to znaczy czynić dobro.

 Problem z wszechogarniająca miłością polega na tym, co się dzieje kiedy ją utracisz.

 W każdej podróży jest kropla śmierci.

 Zbyt długie rozmyślanie nad czymś może nam wszystko zepsuć.

 Autentycznie kochający człowiek musi wiedzieć, że świat nie ma jednego centrum lecz dwa.

 Człowiek nie rozwija się, słuchając innych. Dzieje się to, kiedy sam działa i doświadcza różnych rzeczy.

 Smutek rozproszy się jak słońce wstanie. On jest jak mgła.

 Prawdziwą miarą człowieka, jest jego zachowanie w obliczu śmierci.

 Najdalej zajdzie ten człowiek, który nie wie, gdzie idzie.

 Brak wyjaśnienia wcale nie oznacza, że naprawdę go nie ma. Po prostu trudno je znaleźć.

 Najbardziej podobały mi się te momenty, kiedy nie działo się nic szczególnego.