Słońce wciąż świeci, (...) nawet gdy serce zasnuwa mrok.

 Tak jak my. My też jesteśmy fikcją.

 Nikt się do mnie nie odzywa, nawet popielniczka.

 Płeć, wiek, rasa — takie gówniane
rzeczy dzielą ludzi. Jedyne, co nas łączy, to walka o to, kto lepszy.

 Kiedy już zrobią z ciebie wariata, proponują Ci pomoc psychologiczną.

 Bo prawda jest tak nieznośna, że wolałabym, by podarował mi kłamstwo.

 Tu nie chodzi o miejsce. Tu chodzi o ludzi. Bylibyśmy tacy sami gdzie indziej.

 Książki to parawan i tym są też dla mnie.

 Jestem przeciw wszystkiemu i dlatego tak mi trudno.

 Człowiek musi się uczyć świadomego działania.

 Miasto było z papieru, ale nie wspomnienia.