...a ja tymczasem próbowałam sobie przypomnieć, jak się oddycha.

 Moje prochy będą gorętsze od ich życia!

 Suma kątów za którymi tęsknię, jest na pewno większa od 360.

 Sama czuję się bezpieczna. W samotności ból jest mniej intensywny.

 Właśnie wtedy zrozumiałem, że muszę się skupić na tym, co w anegdocie zwanej życiem jest najważniejsze – na sobie.

 Zdemaskujesz jedno kłamstwo, tylko po to, by pojawiło się dziesięć kalejnych pytań w nim.

 Jedną z największych zagadek bytu jest to, że przez wiele miesięcy czy nawet lat człowieka może nie spotkać nic ciekawego, a potem w ciągu kilku godzin, a nawet minut zdarza się coś, co wywraca wszystko
do góry nogami.

 Żyć powoli, na tym polega tajemnica szczęścia.

 Życie jest jak rana – którą zapełnić można tylko rozkoszą.

 Jeśli się nie zmienisz, to zginiesz.

 Nie patrzę na nikogo i nie zauważam nikogo. Jestem w swojej głowie i w swojej głowie
jestem sam.