Biały człowiek odczuł nagle tchnienie Czarnego lądu.

 Świat to potwór zębaty, gotów gryźć, gdy tylko zechce.

 Lęk (...) jest pierwszym warunkiem odwagi.

 Jesteśmy tym, co pamiętamy.

 W zasnutym chmurami niebie ktoś powycinał ptaki. Jesień się starzeje.

 Gość, który sam przyznaje, że jest palantem, zasługuje na wybaczenie.

 Pewność siebie jest wszystkim.

 Wspomnienia mają tylko urozmaicać mało interesujące części przeszłości.

 Jak mierzyć stratę? Jak liczyć, ważyć, oceniać smutek?

 Młodym jest się tylko raz, ale
pamięta się o tym całe życie.

 Jak ktoś boi się walki,
to musi zostać niewolnikiem tych, co się nie boją.