
Kto nie kocha,nie musi się obawiać utraty
Kto nie kocha,nie musi się obawiać utraty
Miłość jest jak roślina albo zwierze. Żyje i rozwija się. rodzi się, wzrasta, starzeje i umiera.
- Co z tego, że ja cierpię. Nikt się tym nie przejmuje. Jestem wyrzutkiem. Nie liczę się dla nikogo. Bo kto chce się zajmować rozhisteryzowaną nastolatką. Zawsze wszystkich zawodzę. Już nikt mi nie został.
-Zapomniałaś o mnie. Ja nigdy cię nie opuszczę. Tego jednego możesz być pewna.
[...] bo sprawiedliwość to tępy nóż. I jako filozofia, i jako sędzia.
Czas to kartoteka z nieskończenie wieloma fiszkami.
Pieniądze i wiara to potężne bodźce.
Ludzkie Istoty są z natury dobre,
choć czasem o tym zapominają.
Trzeba im o tym przypominać.
Pułapką jest sądzić, że ma się prawo do szczęścia.
Zaufaj mi, jestem geniuszem.
Nigdy nie przypuszczałem, że będę musiał krzywdzić innych ludzi, żeby móc żyć.
To nie może być miłość. Miłość jest pozbawiona egoizmu.