
Kto nie kocha,nie musi się obawiać utraty
Kto nie kocha,nie musi się obawiać utraty
Budząc się rano, pomyśl jaki to wspaniały skarb żyć, oddychać i móc się radować.
Straszliwa samotność znalazła ujście w gorących łzach...
Słowa to najpotężniejsze narzędzie. Proste i zazwyczaj niedoceniane. Potrafią leczyć. Potrafią niszczyć.
Kto cię zranił, winien cię uleczyć.
Nie spotkałem nigdy nikogo, kto spełniając dobre uczynki, popadłby w ruinę.
Tańcz, kiedy śpiewa księżyc i nie płacz z powodu kłopotów, które jeszcze nie nadeszły.
Ja zaś kulę się wtedy w sobie i myślę,
jak straszną rzeczą jest wiedzieć o sobie wszystko.
- Muszę to zrobić... - odezwał się głucho trzymając ją mocno. - To nie znaczy, że ból w moim sercu zniknie. Albo że przestanę Cię kochać.
A gdy to powiedział, poczuł, jak bardzo ciążą mu jego emocje i jak pieką go oczy.Poczuł, jak smutek zalewa go niczym olbrzymia fala.Tym razem trzymał ją za rękę, by poczuć się lepiej, mimo że jak widać, gardziła nim.
Jestem kapryśny, gdy odkryję, że ktoś nie ma ani serca, ani duszy.
Tanecznym krokiem zbliżało się do mnie coś zielonego.