Ból fizyczny sprawia o wiele mniejsze cierpienie niż ten psychiczny.

 (...) między myśleniem o kimś a myśleniem, żeby o kimś nie myśleć jest nadzwyczaj cieńka granica.

 Jednakże wielcy ludzie nie rodzą się wielkimi, tylko się nimi stają.

 Celem pielgrzymki jest drugi pielgrzym.

 Są dwa rodzaje ludzi: tacy, którzy mają żal do siebie, i tacy, którzy mają żal do innych.

 Pogląd, którego się nie zmienia, nazywa się uprzedzeniem.

 Nie mam nic przeciwko mojemu zniewoleniu, ale ta zwierzęca skóra i otoczenie mojej klatki jest, niestety, dość odpychające.

 Kumple radzili, żebym „wziął ją krótko”, „na dystans”, „wychował ją sobie”. Stałem się rzeczywiście oschły, zasadniczy i zimny, a najczęściej nieobecny, zajęty pracą i poradami kumpli. Może na inną kobietę ten emocjonalny chłód dobrze by podziałał. Zaczęłaby się starać, nadskakiwać, przymilać, ale nie Daniela. Ona potrzebowała pocałunków, przytuleń, całego oceanu miłości, zrozumienia, akceptacji, serdeczności, tego wszystkiego, czego potrzebuje każdy człowiek.

 Jest mi nadal bliższa niż ktoś obcy, ale bardziej obca niż ktoś naprawdę bliski.

 Niczego się nie wyrzekać do niczego się nie przywiązywać.

 Nie ma w życiu klas
dla początkujących,
żąda się od nas od razu
rzeczy najtrudniejszych.