Powtarzanie czegoś w kółko nie oznacza, że to prawda.

 Życie to iluzja, ale tę iluzję należy traktować poważnie.

 W pewnych sytuacjach konieczność bierze górę nad subtelnością uczuć.

  Ten pierwszy raz jest, by wymazać wszystkie Twoje wspomnienia innego mężczyzny.
Drugi raz będzie dla nauki. Nauczenia Cię, jak to jest być kochaną przez mężczyznę takiego jak ja. Tego nigdy nie zapomnisz.
Trzeci raz będzie dla przywiązania. Obiecuję, że tym razem to będzie koniec Twojego oporu.
Ale czwarty raz, ach, czwarty raz, gdy usłyszę Twoje wspaniałe jęki, ten będzie dla mnie, Dziewczyno. Za oczekiwanie i pragnienie, i za agonię oczekiwania na Ciebie. Tylko dla mnie.

 Psychiatra powiedziałby,
że kolekcjonowanie lalek jest u Ruth tożsame z niespełnionym pragnieniem posiadania dzieci. Ruth, choć nie bardzo popierała psychiatrów, pewnie by się zgodziła. W każdym razie do pewnego stopnia. "Wszystko jedno, jaka jest przyczyna, ale dają mi dużo szczęścia - rzekłaby, gdyby ktoś zwrócił jej uwagę na opinię psychiatry w tej sprawie. -
I wierzę, że szczęście to przeciwieństwo smutku, goryczy i nienawiści: szczęścia nie należy badać, jak długo się da".

 Ta myśl jest zdecydowanie za duża na moją głowę.

 Moje uczucie nadrabiało wysokością wzlotu krótkość swego trwania.

 Czy może być coś gorszego niż poczucie, że ubywa ci inteligencji, a przybywa kilogramów?

 Tylko ten, kto pogodzi się ze śmiercią, jest gotowy żyć.

 A co to za różnica? Ty i Ja...to stracone na zawsze. A bez ciebie nic nie jest ważne.

 Nigdy nie wyjdę za kogoś, kto nie akceptuje mnie takiej, jaką jestem.