Człowiek jest tyle wart, ile jest w stanie kochać.

 Śmiercią też się nikt nie zaraża, a przecież wszyscy umieramy.

 Kochaj mnie pomimo moich wad.

 Człowiek inteligentny powinien by cierpieć tylko dla osoby tego wartej.

 Dom jest tam, gdzie czujesz się jak w domu.

 A uciekać nie było gdzie.Kontynent się skończył.

 Człowiek niechętnie wierzy w
cudze cierpienie (jak gdyby ono
było jakimś zaszczytem)

 Istnieją na świecie demony i jeśli człowiek z nimi nie walczy, staje się taki sam jak one.

 Człowiek wewnętrznie niespokojny nie może być szczęśliwy.

 „Stracić kogoś kochanego to zmienić swoje życie na zawsze. Nie przeżyjesz tego, bo "to" jest osobą, którą kochasz. Ból przemija, spotykasz nowych ludzi, ale pustka nigdy się nie wypełnia. Jakżeby mogła? Śmierć nie osłabia wyjątkowości kogoś, kto znaczył aż tyle, aby go opłakiwać.”

 Ten, kto kocha, nie umiera!