Co po nas zostanie: rdza i miliard głuchych smartfonów.

 A kiedy umiera marzenie, ciemność wypełnia miejsce przez nie osierocone. W ciemności zaś (...), budzą się potwory.

 Pokora jest dobra dla duchownych, natomiast racjonalność to znajomość swoich możliwości.

 Jestem jaka jestem.

  (...) zapachniało, zajaśniało wiosna, ach to ty
Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty!

 Nie jestem fatamorganą, nie jestem złudzeniem, jestem rzeczywistością.

 Każdy ma jakiś skarb, który zanadto miłuje, by go powierzyć w cudze ręce.

 Rozdzierający jak tygrysa pazur antylopy plecy - jest smutek człowieczy.

 Wiesz, jak to jest: kiedy cię obrzucają błotem, zawsze coś się do ciebie przyklei.

 Choć upadła tak nisko, bóg wzniósł ją między anioły.

 Po co komu emocje, jak nie można się nimi podzielić?