Im bardziej dusza człowieka przeżarta jest przez troski, tym więcej ...

 Otchłań melancholii nie ma dna, a ja pogrążam się coraz bardziej, spadam w przepaść i lata świetlne dzielą mnie od starych, dobrych czasów.

 I kiełek najmniejszy dowodzi,ze śmierć naprawdę nie istnieje.

 Cofnąć czas? Po co? Jak coś ma się zepsuć to i tak zepsuje.

 Żyłam bez celu, a więc tak, jakby mnie nie było.

 To tylko życie. Wszyscy musimy przez nie przejść.

 Każdy wybiera sobie raj, który jest piekłem dla innych.

 Tacy młodzi - powiedział w końcu - a z tak wieloma toczą bój.

 Przejdzie. Wszystko przechodzi.
Nie ma gorszego snu jak życie.
I też przechodzi.

 Wyobraźnia to złodziej buszujący w skarbcu trzeźwego umysłu.

 Nie ma takiego cierpienia, którego miłość nie byłaby w stanie uleczyć.