Trudno zachować pogodę ducha, kiedy się umiera.

 Lecz z Szekspirem każdy zaznajamia się sam, nie wiedząc kiedy; to składnik konstytucji Anglika.

 Istnieje taki ból, tak wielkie cierpienie, że
zdolne jest wycisnąć łzy z kamienia.

 Najjaśniejsze światło rzuca najmroczniejszy cień.

 Zbawiciel ludzkości się znalazł! Patrzcie go! Mąż opatrznościowy Lucyfer!

 Całe moje ciało było zrobione z bólu.

 Groził, że cię zamorduje i z pewnością dotrzymałby słowa. Miał cię, a więc i mnie także.

 Serce przestaje boleć, jak je zająć kimś innym albo książki czytać.

 I ja się zakochałam tak potwornie, że np. poprosiłam go do tańca - to była piosenka "Gdy tańczę z tobą to świat się uśmiecha'' i on mi odmówił. Ja natychmiast postanowiłam popełnić samobójstwo. I pamiętam, że postanowiłam truć się gazem (...) puściłam gaz i postanowiłam pożegnać się z życiem. I wtedy moja mama zawołała "Agnieszka" czy tam "Agusiu, zupa na stole". I ja wyjęczałam umierającym głosem syreny: "Ale jaka?". I usłyszałam z kuchni: "Pomidorowa". Postanowiłam przed śmiercią jeszcze zjeść jeden posiłek i jakoś mnie ta zupa na tyle wzmocniła, że do tej pory żyję.

 Kiedy umiera dziecko, umierają marzenia.

 Odebrałam radość najbardziej radosnemu człowiekowi na planecie Ziemi.