Trudno zachować pogodę ducha, kiedy się umiera.

 Zdajesz sobie sprawę z tego, że wszystko się zmieni, kiedy poznamy swoje imiona. Łatwiej powiedzieć prawdę komuś obcemu, o wiele trudniej osobom, które znamy.

 Życie, jakkolwiek wspaniałe, jest jednak na końcu trochę marne.

 Na zgliszczach najpiękniejszy wyrasta owoc.

 Młodość karmi się snami, starość – wspomnieniami.

 Niektóre rzeczy można obejść tylko w ten sposób, że pędzi się przez sam ich środek.

 Najgorsze w życzeniach jest to, że czasem się spełniają.

 Poezję pisze się łzami, powieść krwią, a historię rozczarowaniem.

 Szczegółowo analizując płatki nikt jeszcze nie pojął piękna róży.

 Oddycham, ale na tym wszystko się kończy. Istnieje ogromna różnica między oddychaniem a życiem.

 Jak się nie zgubić w takim świecie, którego jedyną stałą cechą jest to, że wszystko w każdej chwili może się zmienić? Jak odnaleźć wewnętrzną równowagę, jeśli ziemia pod twoimi stopami ciągle się porusza?