Człowiek poznaje siebie, dopiero gdy pozna własne granice.

 Po raz pierwszy zobaczył, czym jest noc: cieniem samej ziemi, rzucanym na niebo.

 Wilki, kiedy czują, że źle z nimi, porzucają stado i odchodzą umrzeć w samotności.

 Ci, których kochamy, nie umierają,
bo miłość jest nieśmiertelna.

 Nic tak nie irytuje ludzi, którzy chcą ci obrzydzić życie, jak to, że zachowujesz się, jak gdybyś tego nie zauważał.

 Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie.

 Mądrzy zastanawiają się, głupcy decydują.

 Najdłużej trwa ta robota, której się wcale nie zaczyna.

 Złamane serce nie uchodzi za śmiertelną ranę.

 Wreszcie każde z nich będzie po sobie wspomnieniem.

 Pól księżyca gdy się uprawia białą, pełnia dla czarnej.