Pokój bez książek to jak ciało bez duszy.

 Moja cykliczność jawy i snu nie ma nic wspólnego z dobą.

 (...) nie da się poznać do końca drugiego człowieka, choćby nie wiem co.

 Jestem tak realna, jak tylko duch być potrafi.

 Rozmawiasz sama ze sobą czy prowadzisz głęboką wymianę zdań z ziemią?

 Zrozumiesz, kim jesteś dzięki temu, kim byłeś.

 Dostrzegam w tym szaleństwie geniusz.

 Ona nawet tego nie rozumie, ale naprawdę mogłabym się jej przydać.

 Wielu znajomych przerasta moja choroba. Myślę, że mogłaby przerosnąć nawet Ciebie.

 Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło.

 Ci, których kochamy, najbardziej mogą nas podnieść na duchu w sekundę i nas zniszczyć, wcale się o to nie starając.