Królewny z bajek zwykle bywają samotne.

 Nawet liść na wietrze kiedyś musi opaść.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 Lecz dlaczego człowiek się w ogóle przyznaje? Dlaczego obnaża się słowami? Ponieważ trudno dłużej wytrzymać w ryzach wstydu, nie sposób dalej znosić pancerz zasad, gorset obyczajów, łańcuch obaw i względów.

 Dziś jest fajnie, żeby jutro bardziej zabolało.

 Życie byłoby niemożliwe, gdybyśmy pamiętali. Wszystko polega na tym, aby wiedzieć, co należy zapomnieć.

 Gdy przeglądasz się w lustrze i masz ochotę je stłuc, to nie lustro trzeba zniszczyć, to ciebie trzeba zmienić.

 Wierzysz, że niektóre rzeczy są nam po prostu pisane? Że choćbyś nie wiem, co robiła, co sobie mówiła, coś, co ma się wydarzyć, i tak się wydarzy? Niektórych rzeczy chyba nie można powstrzymać.

 Przebaczenie jest najtrudniejszą miłością.

 ...Chciałbym móc się oderwać na chwilę od ziemi, a potem wracać, by zacząć od nowa....

 Zewnętrzność jest odbiciem wnętrza.