(...) trzeba pocałować wiele żab,nim trafi się na księcia.

 Nie oczekuj zbyt wiele, a się nie rozczarujesz.

 Tak, pomyślała. Powiedz, że jestem jak dwudziestoletnia whiskey, a ja stanę się twoja.

 Człowiek powinien być nieskrępowany, lecz nie wyrzucony poza nawias, wolny, lecz nie zagubiony, kochany, lecz nie zacałowany na śmierć. Ale jak to wszystko wypośrodkować?

 Pesymista widzi trudności w każdej nadarzającej się okazji, optymista widzi okazję w każdej trudności.

 Wspomnienia zmieniają się wraz z ludźmi.

 W mroku nie ma nic przerażającego, jeśli tylko stawi mu się czoło.

 Im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania i wciąż tego przybywa.

 Wszyscy od czasu do czasu się gubimy. Jednak trzeba wierzyć,że warto się szukać.

 Nie spotkałem nigdy nikogo, kto spełniając dobre uczynki, popadłby w ruinę.

 Bywa że ludzie zamiast wyjaśniać ze sobą pewne rzeczy, wolą się rozstać. Mówią, dziękuję za współpracę, następny czy następna, proszę. Nie zdajemy sobie wszyscy sprawy z tego, że nierozwiązane w jednym związku problemy wcześniej czy później pojawią się w nowym związku. Tak jest ze strachem, niemożnością wyartykułowania uczuć, z zazdrością, z milionem innych rzeczy. One nie należą do naszego partnera, tylko do nas. Są naszą własnością i dopóki nie zrozumiemy, że gdziekolwiek uciekniemy, przeprowadzimy się, przeniesiemy ten bagaż ze sobą. Nawet dobrze ukryty, kiedyś przypomni o sobie, najczęściej w najmniej oczekiwanym momencie.