Łapówka otworzy każde drzwi. Nawet te, których pilnuje czarownica.

 Któregoś pięknego dnia umierasz i już.

 Nie chciałam nic słyszeć, nic widzieć. Chciałam przestać. Po prostu przestać być.

 A mój ojciec, niech spoczywa w spokoju, nieraz powtarzał: w dniu, w którym pozwoli się kobietom czytać i pisać, świat wymknie się spod kontroli.

 Człowiek jest niczym, cieniem wchłanianym przez cień.

 Marzenia i lata nie powracają.

 Gwiazdy są jak obłok, jak lśniąca tkanina, nie można patrzeć na nie z osobna.

 (…) czasem słowa nie mieszczą w sobie uczuć, które próbujemy w nie wlać.

 Oczami umysłu można zobaczyć więcej niż oczami ciała. Trzeba się oprzeć i zamknąć oczy...

 
Zamiast narzekać na ciemność, lepiej zaświecić światło.

 Serce milczy, a instynkt podpowiada mi, że powinnam się zwinąć na łóżku w kłębek i rozpłakać.