Staram się zabijać czas.

 Życie jest po to, żeby je przeżyć.

 Zadłużeni, związani umowami, lepiej niż demokrację znamy pułapki rynku. Zdobyta przez pokolenie rodziców wolność polityczna, prawo do wyrażania przekonań, zrzeszania się i podróżowania przyszły w pakiecie ze zniewoleniem konsumpcyjnym.

 I życie, które spóźniło się na śmierć.

 Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni.

 Ludzie są podobni do zgłodniałych wilków zaczajonych w pustym drzewie.

 Nie potrzebuję niczego od nikogo.

 Nietrudno cię pokochać. O wiele trudniej przestać.

 Lecz choć cały świat zwiedziłeś, zjeździłeś wzdłuż i wszerz. I mądry jesteś tak, że aż słów podziwu brak. Dlaczego powiedz mi tak mało wiesz? Mało wiesz...

 Nic do niego nie czuła, więc nie mógł jej zranić.

 Granie jakiejś roli jest zawsze męczące.