
Staram się zabijać czas.
Staram się zabijać czas.
Ale człowiek taki już jest - pocieszyła się. - Zastępuje strachem większą część swoich emocji.
Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć?
Nie jest źle być głupkiem, po warunkiem, że masz świadomość własnej ignorancji.
Jak to dobrze, że najwyraźniej znalazłaś kogoś o duszy równie starej, co twoja.
Sami wybieramy. Idziemy na dno albo nie.
Czyż odnalezienie Drugiej Połowy nie jest boską misją w życiu każdego człowieka?
Książki są bardziej prawdziwe, jeśli czyta się je na zewnątrz.
Jeśli nie starasz się przełamywać barier, pewnego dnia to one skutecznie przyprą cię do muru.
Człowiek rodzi się z zaciśniętymi piąstkami, jakby chciał powiedzieć: cały świat jest mój. A umiera z otwartymi ramionami, jakby mówił: nic ze sobą nie zabieram…
Dziwna rzecz, jak mnie to wszystko mało obchodzi.