Nie poświęca się życia dla symboli.

 Na ustach imię boże, a w duszy myśl o rabunku.

 Kto wełny szuka, wraca ostrzyżony.

 Wszystko widzisz, nie komentujesz i wszystko rozumiesz.

 W końcu to nie zmiany
łamią człowiekowi serce, tylko to, co dobrze znane.

 Czyżby na cud czekała? Zapewne tak. Czyż jednak nie są to oznaki obłędu?

 Żadna z chorób nękających tych, którzy szukają ratunku w modlitwie kapłana, nie mogła być gorsza od napadów lęku.

 -A ja nadal kocham ciebie. Nawet kiedy zachowujesz się nielogicznie, jesteś zazdrosna i uparta.

 Bo żyć możesz tylko tym, za co zgodzisz się umrzeć.

 Miłość to znaczy dawać, nie oczekując niczego w zamian.

 Przeszłość każdego człowieka jest w nim zamknięta jak karty książki,
którą on zna na pamięć, a przyjaciele mogą przeczytać tylko tytuł.