Pogardzam wszystkimi i mam wstręt taki do hołoty umysłowej, że ...

 Widz w teatrze: Niech się pan, z łaski swojej, odchyli troszkę, bo ja nic nie widzę.
Stach Paluch: To niech pan idzie do lekarza, od oczów.

 Wiele od Ciebie żądano. A jednak jesteś silniejsza, niż myślisz.

 Żyję więc jak więzień własnego ciała, nie mogąc uciec przed torturami, które sobie zadaje.

 Lecz rzeka wciąż płynie za progiem, a świat czeka na zewnątrz. To świat, w którym musimy żyć.

 Mam wrażenie, że zupełnie straciłem panowanie nad tym, na kogo wyrosłem.

 Aby iść naprzód, trzeba umieć korzystać z doświadczeń przeszłości, a chcąc to czynić, należy mieć o niej dokładne pojęcie.

 -Tak się cieszę,że wróciłeś.
-Uwielbiam do Ciebie wracać.
-Uwielbiam Cię witać.

 Smutek był formą, a szczęście treścią. Szczęście wypełniało przestrzeń smutku.

 To było cholernie piękne. Co za cudowna noc na śmierć.

 Mówimy o Polsce. Tam nic i nigdy nie jest normalne.