No, proszę, panno Jane, proszę nie płakać – powiedziała (…). ...

 Uciekać mogą tylko Ci, którzy mają dokąd wracać.

 Tak ciężko unieść, to waży tysiąc kilogramów, a nie do twarzy Ci, gdy uśmiech zakrył smutek przez zawód.

 Starać się być szczęśliwym,
bo tylko tacy ludzie dają szczęście innym.

 Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło.

 Niektórych rzeczy nie możemy w sobie zmienić, choćbyśmy nie wiem jak tego pragnęły.

 Strach czyni cię silniejszym.

 Ogólnie to jest nieźle, tylko sensu życia brak.

 Jest tylko jeden ratunek dla zmęczonej duszy - miłość do drugiego człowieka.

 Nie pamiętam o czym powinnam pamiętać.

 Nie wiem, czego potrzeba nam lub naszej duszy, gdy nie jesteśmy szczęśliwi.