(...) życie składa się z wielu niezrealizowanych marzeń.

 Podróż się liczy, a nie jej cel. Bo to w podróży mija nam czas. Cel jest na końcu i trwa chwilę.

 Człowiek jest tym, za kogo się uważa.

 Potężna siła upartej codzienności.

 Choć upadła tak nisko, bóg wzniósł ją między anioły.

 Nie jest miarą zdrowia być dobrze przystosowanym do głęboko chorego społeczeństwa.

 Ostatecznie prawdziwy koneser wie, że kobieta jest czymś więcej niż jedynie ciałem.

 Podobnie jak medale olimpijskie i puchary tenisowe, oznaczały one [chorągiewki], że ich posiadacz zrobił najlepiej ze wszystkich coś, co nikomu nie przyniosło korzyści.

 Nie ma biedniejszych ludzi niż ci, którzy nie potrafią docenić dobrobytu w którym żyją.

 Przegrywa nie ten, który padł, lecz ten, który nie chciał powstać.

 Każdy z nas nosi w sobie niebo i piekło.