(...) życie składa się z wielu niezrealizowanych marzeń.

 Brak wiary w siebie jest chorobą.
Jeśli stracisz panowanie nad tym, wątpliwości staną się twoją rzeczywistością.

 Miłość to czuwanie nad cudzą samotnością.

 Ludzi powstrzymuje wyłącznie lęk. Strach przed nieznanym. Przed tym, co może na nas czekać na tamtym świecie.

 Można zabijać z sercu. Po prostu przestać kogoś kochać. I wtedy ten ktoś umiera.

 [...] ludzie kochają się tak długo, jak długo chcą się całować w usta.

 Prawdziwym bogaczem jest ten, kto gromadzi nie złoto, lecz przyjaciół.

 Róża zmarła, a ja nie wiedziałam, w co się ubrać na pogrzeb.

 Wleczenie trupa to cięższe zadanie niż obnoszenie się ze złamanym sercem.

 Jak to się dzieje, że gdy tylko ktoś zbuduje mur, ktoś inny zaraz chce wiedzieć, co jest po jego drugiej stronie?

 Nie ma ucieczki od bólu; trzeba go oswoić, żeby nie dokuczał.