Gdy jesteś szczęśliwy, stajesz się milszy dla otoczenia.

 Nie podoba mi się wyniosłość, nie podobają mi się ludzie, którzy stawiają siebie wyżej od innych. Mam ochotę dać im rubla i powiedzieć: jak się dowiesz, ile jesteś wart, to wrócisz i oddasz resztę.

 Tak ciężko stracić kogoś, z kim jeszcze nie załatwiło się wszystkich spraw.

 Piękno jest iskrą, która zapala się, gdy mimo odległości lat zetkną się nagle z sobą dwa różne pokolenia. Jest burzeniem chronologii i buntem wobec czasu.

 Nie musi się patrzeć na rzeczy wciąż pod tym samym, uprzykrzonym kątem.

 Człowiek już taki jest, że choćby nie wiem dokąd pojechał, zostanie tylko sobą.

 Nie ma granic podłości, na jaką się zdobyć może prawdziwa, wielka miłość.

 Tajemnice zawsze jakoś się rozchodzą, jak szepty niesione przez wiatr.

 Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.

 Nie chcę już więcej kochać, cierpieć, czekać ani wierzyć w rzeczy, których nie potwierdza życie

 Wszyscy pokonujemy w ciągu życia naszą własną niewidzialną drogę.