Wszyscy pokonujemy w ciągu życia naszą własną niewidzialną drogę.

 Żaden kraj, w którym wykonuje się wyroki śmierci, nie może być cywilizowany.

 Dzieci rodzą się powoli. Kwiaty też wolno rosną.

 Szacunek wymyślono po to, by zasłonić to puste miejsce, gdzie winna się znajdować miłość.

 Człowiek nie ustępowałby aniołom i nie podlegałby śmierci, gdyby nie słabość wątłej jego woli.

 Miłość nie musi mieć sensu. Jest całkowicie pozbawiona logiki.

 Tutaj nic nie było tym, czym się wydawało.

 Moje serce jest szczęśliwe, że
mam teraz gdzie pójść, kiedy
nie chcę być tam, gdzie jestem.
Teraz, gdy będę przestraszona,
pomyślę o niebie, a ono może
pomoże mi uśmiechnąć się, bo
wiem, że zawsze będzie piękne,
mimo wszystko.

 Człowiek jest najgorszym, najbardziej zwierzęcym stworzeniem ze wszystkich istot żyjących.

 Nigdy nie jest tak źle, jak się zdaje.

 Najmniej w życiu można być pewnym własnych możliwości.