Tak trudno mi zachowywać się właściwie, gdy jestem przy tobie.

 Zazwyczaj można coś powiedzieć o człowieku, widząc, co czyta.

 Nagle wszystko (a może nie wszystko, może tylko bardzo dużo) zawisło w próżni, w której mogę dostrzec jedynie ciebie. Ja już tak będę jechał do ciebie w nieskończoność.

 [...] nie wiedziała, co to miłość. Nigdy nie słyszała tego słowa, użytego w jego ziemskim znaczeniu. Nie wiedziała więc, jak nazwać to, co teraz czuła. Czy jednak człowiek, który nie zna nazwy swej choroby, jest przez to mniej chory?

 Im więcej wiesz, tym więcej pozostaje do poznania i wciąż tego przybywa.

 Wstałem i zszedłem po schodach.
Wolę gonić za słońcem, niż na nie czekać.

 Na przyszłości nikt jeszcze nie stracił, a przeszłość niejednego już do wiatru wystawiła.

 Kobiety nie mają litości nad mężczyznami, których nie kochają.

 Umysł człowieka jest jego ostatnią twierdzą.

 Aby pojechać do Rzymu trzeba najpierw wyjść z domu.

 Być może jestem głupi, ale zostało mi jeszcze kilka komórek mózgowych, które starają się, jak mogą.