
Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?
Kogo widzimy, kiedy widzimy samych siebie?
Zachody słońca i wspomnienia z dzieciństwa łączy ten sam rodzaj magii. I nie bierze się ona z ich piękna, ale z ulotności.
Książki warto pisać tylko wtedy, jeśli przekroczy się ostatnią granicę wstydu; pisanie jest rzeczą bardziej intymną od łóżka; przynajmniej dla mnie.
Od świętej Anki zimne wieczory, chłodne poranki.
Bosa do mnie przyjdź
I od progu bezwstydnie powiedz mi
Czego chcesz
Jeśli spotka cię coś dobrego, zatrzymaj się. Ciesz się tym. Rozkoszuj.
Jeśli odlecisz za daleko, możesz połamać skrzydła.
Pycha jest zaraźliwa. Jeśli jedna ze stron ją okazuje, druga natychmiast się zaraża.
Czasami coś musi się zmienić, ponieważ nie może już dłużej zostać takie samo.
Innym razem to tak jak nigdy.
Spokój powraca dzięki prostym przyjemnościom.