
Kiedy los odbiera ci ukochaną osobę, nie masz powodów do ...
Kiedy los odbiera ci ukochaną osobę, nie masz powodów do uśmiechu.
Często ceną szczęścia jesteśmy my sami.
Chodzi o to, aby ofiarować siebie, zrezygnować
z własnego życia, dać je w ofierze, ale nie
z ciężkiego obowiązku czy fanatyzmu,
ale lekko, ochoczo, z miłości.
Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.
Jedynie ulegając zniszczeniu, możemy znaleźć to, co w nas niezniszczalne.
Słabemu łatwo się bać. Każda drobnostka napawa lękiem.
Kiedy kłamstwo to za mało, musi wystarczyć prawda.
Każdy, kto coś potrafi, styka się z nienawiścią.
A nie z uznaniem.
(...) pisanie jest rzeczą bardziej intymną od łóżka.
Każdy z nas nosi w sobie jakieś kamienie. Trzeba mieć odwagę, by je z siebie wyrzucić.
Problemem nie jest to, co wy jecie, tylko to, co was zżera.
Kropla miłości znaczy więcej
niż ocean rozumu.