Noc jest porą słów.

 Odrobina cierpienia sprawia, że sukces jest słodszy.

 Każdy z nas ma swoje dno.

 Czasami się budzisz.
Czasami upadek cię zabija.
A czasami, gdy spadasz,

zaczynasz lecieć.

 –Mówiłaś, że nic ci nie jest. Nigdy bym cię nie zostawił, gdybym sądził, że jesteś w takim stanie.

Wpatruję się w dłonie. Cóż mogę powiedzieć, czego jeszcze nie usłyszał? Chcę więcej. Chcę, aby tu został, ponieważ sam ma na to ochotę, a nie dlatego, że jestem płaczącą kupką nieszczęścia.

 Człowiek z gatunku „spójrzcie na mnie - szyję mam szerszą od czoła!

  -Jesteś mój – wyszeptała. – Mój, a ja twoja. Jeśli zginiemy, to trudno. Wszyscy muszą umrzeć, Jonie Snow. Ale najpierw żyjemy.

 Przyszłości nie da się przewidzieć. Można jej tylko doświadczyć.

 Zrobię ci z d... jesień średniowiecza!

 Serce dokonuje wyboru, nie analizując konsekwencji.

 Komórki wpojonej podejrzliwości nie giną, żyją w ludzkiej psychice, dają przerzuty.