Ideały należą do świata, który tylko mędrcy potrafią zrozumieć.

 Nosimy grymasy śmiejącej się śmierci.

 Z tym, że wszystko się kończy. A to, co spokojne i normalne, z reguły kończy się pierwsze.

 Czasami leżę w trawie i wcale mnie nie widać - mruknął Osiołek - i świat jest taki ładny. A potem przychodzi ktoś i pyta: “jak się dziś czujesz?” I zaraz okazuje się, że okropnie…

 Wiecie, że brzydzę się kłamstwem,
po prostu go nie toleruję. I nie chodzi
o to, że czuję się lepszy od innych. Przecz polega na tym, iż kłamstwo mnie przeraża. Kłamstwa cuchną trupem,
są skażone śmiertelnością,
i tego właśnie nie cierpię w nich najbardziej, to chcę zapomnieć.

 Człowiek zupełnie nie wie, kiedy tonie, która kropla wody wyznacza mu koniec.

 Dzieła sztuki wywodzą się z nieskończonej samotności.

 Miłość nie jest brakiem logiki. Jest logiką sprawdzoną i udowodnioną. Podgrzaną i wygiętą tak, by wpasowała się w kontury serca.

 Bo wdzięczność z wdzięczności zawsze się rodzi.

 Z chorobą jest tak jak ze śmiercią.
Jest faktem. Nie jest żadną karą.

 Zadowolony nie znaczy szczęśliwy.