My to zawsze coś dużo więcej niż ja.

 Mądrość przemawia językiem ciszy.

 Jest we mnie obóz koncentracyjny, z którego wychodzi się tylko wyobraźnią.

 (...) w chorobie nie ma chwały. Nie ma żadnego sensu. Taka śmierć nie jest honorowa.

 Najgorsza rzecz, jaką może zrobić kobieta, to być z kimś tylko dlatego, żeby nie być samą.

 Współczucie jest najważniejszym, a może nawet jedynym prawem istnienia całej ludzkości.

 Życie jest jak książka i przede mną jeszcze tysiące stron, których nie przeczytałem. Nim umrę chcę razem z tobą przeczytać ich tyle, ile zdołam...

 Wojna to zorganizowany obłęd niszczący najlepszych ludzi.

 Czasami zbyt duża wiedza stanowiła przekleństwo.

 Prawda nie jest ani radosna, ani smutna, ani dobra, ani zła. Jest po prostu prawdą.

 I tu mi powiedział coś tak mądrego, co stało się dla mnie nauką i dewizą mojego postępowania do końca życia. Powiedział zdziwionym tonem: „To ty na mnie liczysz? Och, jaki ty jesteś głupi. Naucz się w życiu liczyć tylko sam na siebie.”. Tu miał rację. Przestałem liczyć na ludzi, więc tym większą radość sprawia mi każdy przypadek ludzkiej życzliwości i bezinteresownej pomocy.