Nie wolno być zbyt spontanicznym. Nie wolno biec i wołać. ...

 Nikt nie wie więcej niż musi wiedzieć. Wszyscy jesteśmy zamknięci w grobach grawitacji.

 Sen jest pismem i wiele pism jest tylko snami.

 Zdajemy sobie sprawę, że przymus trwania przy życiu stanowi katorgę samą w sobie.

 Wolnym jest się dopiero wtedy, kiedy już nie ma po co żyć

 A co się działo w jej duszy?
To, co w dzień ostateczny dziać
się będzie ze światem naszym,
a czego słowa nie opiszą.

 Sukcesu się nie osiąga przez gonienie za nim. On przychodzi sam, przyciągnięty przez moc człowieka, którym się stajesz.

 Róże są jak ludzie: pozwalają się kochać, ale czasem ranią do krwi.

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.

 No stary, nie myśl tak, bo koło już wymyślili.

 Wystarczy, żebyś wyznaczył sobie granicę wytrzymałości, a już po tobie.