Nauczyłam się, że albo akceptujemy to, co daje nam życie, ...

 Staram się, jak mogę, rozmyślam o wszystkich najbliższych po kolei, uwalniam ich z pamięci niczym ptaki z klatek i zamykam za nimi drzwi, żeby przypadkiem nie powrócili.

 Byli tacy, co rodzili się.
Byli tacy, co umierali.
Byli też i tacy, którym to było mało.

 (…) niechętnie mówi się o swych brakach, inni to przecież robią za nas.

 Nic tak człowieka nie prześladuje, jak słowa, których nie wypowiedział.

 Tak jak my. My też jesteśmy fikcją.

 Rzeczy martwe nie zawsze takimi pozostają.

 Bogactwo może przyjść do Ciebie,
ale po mądrość musisz pójść sam.

 Jego miłość jest jak miłość ognia do lasu.

 Z drobnego krzewu wahania wzrosło wielkie drzewo rezygnacji.

 To niesamowite, ile rzeczy musi się wydarzyć, żeby dwie osoby mogły się spotkać.