Obowiązek i miłość. Potrafią staczać okrutne bitwy...

 Jeśli oskarżamy innych, wkładamy nasze życie w ich ręce.

 (...) najczęściej ludzie się mylą co
do stanu własnych uczuć.

 Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie ukrzyżowano raz wtóry.

 Czy to nie absurdalne, że wspomnienia o dobrych czasach o wiele częściej doprowadzają do łez niż wspomnienia o tych złych?

 Nic nie izoluje człowieka bardziej niż jego własna przeszłość.

 Nigdy nie widzimy błędów, które popełniamy, choć inni widzą je z daleka. Nie zdajemy sobie sprawy, jak nieumyślnie ranimy innych.

 W szczęściu przychodzi taka chwila, gdy jest się samotnym w tłumie.

 Od tamtej pory przekonałem się wielokrotnie, że rozpacz i przerażenie są zaraźliwe.

 Bo przecież nie musi Cię kochać cały świat, czasem wystarczy tylko jedna osoba.

 Im więcej posiadamy radości, tym doskonalsi jesteśmy.