Wychowano mnie tak, aby okazywać sprzątaczce taki sam szacunek, co ...

 Barwa jest cierpieniem światła.

 Z wodą nie ma żartów.
Z wodą, z ogniem, z przeznaczeniem.

 
Życia się nie rozbiera na części pierwsze. Po prostu wsiada się na nie i jedzie.

 Uboga jestem - mam tylko ciało.

 Czyż w oczach mam sztylety, że ranię spojrzeniem?

 Marzenia i lata nie powracają.

 Kiedy nie miałam już nic do stracenia, dostałam wszystko. Kiedy o sobie zapomniałam, odnalazłam samą siebie. Kiedy poznałam upokorzenie i całkowitą uległość, stałam się wolna.

 Nikt nie czuje się tak silnie osadzony w życiu, a jednocześnie tak bardzo poza nim, jak starzy ludzie z małych miast, z tych brzydkich, brudnych ulic, ziejących udręką.

 Nic dziwnego. Diabeł dba o swoich.

 Są prawdy których lepiej nie znać.