Bywają chwile, kiedy ludzie kochają zbrodnie.

 Tym, co zabija, jest rozpacz.

 Nie muszę słyszeć, żeby wiedzieć.

 A może po prostu naćpali się życia?

 Nie chcę cenzurować siebie z lęku przed odrzuceniem.

 Czasem można pobłądzić, kochać nieodpowiednią osobę, płakać nad drobnostkami, ale to jedynie zbliżyło nas do miejsca, w którym jesteśmy. Wszyscy popełniamy błędy, mamy rozterki i żale z przeszłości. Ale każdy z nas ma siłę by ukształtować nowe dni w swą przyszłość. Każda rzecz, która przytrafia nam się w życiu przygotowuje nas do tego, co ma jeszcze nadejść.

 Literatura zaczyna się tam, gdzie przestaje być normalnie.

 Miłość ponoć przenosi góry, może poruszyć z posad świat, jest wszystkim, czego nam potrzeba, ale zawodzi w zderzeniu z realiami życia.

 Z ludźmi jest jak z książkami, dopóki ich nie otworzysz, nic o nich nie wiesz.

 A ja nie potrafię być zupełnie obojętny, to znaczy nie potrafię nie zastanawiać się i nie myśleć, bo obojętny życiowo na pewno jestem.

 Wszystko, co człowiek robi z sercem i uśmiechem, zawsze będzie najlepsze.