Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.
Słowo kaleczy świat, dlatego milczałem.
Rzeczy niemożliwe od ręki, cuda w przeciągu trzech dni.
Odchodzimy osobno, ale razem.
Ciemność nie zawsze oznacza zło,
a światło nie zawsze niesie za sobą dobro.
Wiem, że codziennie wali się niebo.
Żyjemy tak jak śnimy – samotnie.
Można oszukać czas, ale on w końcu zawsze z nami wygrywa.
Ludzie nie lubią jedynie tych łgarzy, co kłamią lepiej od nich.
Lepiej zdać się na mijający czas, który w swej odwiecznej mądrości nada w końcu rzeczom właściwy wymiar.
Nie można się spóźnić, gdy nikt nie czeka.
