Najpiękniejsi ludzie, których znam, to ci, którzy znają smak porażki, poznali cierpienie, walkę, stratę, poznali swoją drogę na wyjście z otchłani. Ci ludzie mają wrażliwość i zrozumienie życia, które wypełniają ich współczuciem, łagodnością i głęboką, kochającą troską. Piękni ludzie nie biorą się znikąd.
Wszystkim chciałbym być,
wszystko przeżyć,
połączyć w sobie najdziksze
sprzeczności,
aż pękłbym wreszcie.
Nie wydawaj sądów o sprawach, o których nie masz pojęcia.
Muszą mieć zwycięzcę. Bez niego cała idea igrzysk bierze w łeb.
Światło nie może być sprzymierzeńcem ciemności.
Aby umiłować pokój, trzeba być głuchym, ślepym i niemym.
Miłość to czuwanie nad cudzą samotnością.
Każde zetknięcie z nim było jak śmierć i ponowne narodziny.
Patrzyła na niego oczami roześmianymi jak słoneczne lato.
Egoista - ten, który więcej dba o siebie niż o mnie.
Tchórz [...] umiera po stokroć. Człek mężny umiera tylko raz. Ale Pani Fortuna sprzyja śmiałym, tchórzów w pogardzie mając.
