Wspomnienia. To pajęczyny, w które łapie się umysł. Możesz próbować ...

 Patrząc, wiedziałem, iż Potwór stał się moim Potworem. Zaakceptowałem go.

 Spojrzał na nią takim wzrokiem, jakby brał miarę na kaftan bezpieczeństwa.

 Trzeba żyć, zanim zacznie się pisać.

 Nadzieja bierze mnie w ramiona i trzyma w swoich objęciach, ociera mi łzy i mówi, że dziś, jutro, za dwa dni wszystko będzie dobrze, a ja jestem na tyle szalona, że ośmielam się w to wierzyć.

 Dom jest tam, gdzie czujesz się jak w domu.

 Bo czymże tak naprawdę jesteśmy, jeśli nie sumą tego, co się nam przydarzyło?

 Gdy dzielisz się bólem, bracie mój nie podwajasz go, lecz zmniejszasz o połowę. Żaden człowiek nie jest samotną wyspą

 Nie mogę uwierzyć, że tak normalnie wyglądam na zewnątrz, choć w środku mam kompletne pobojowisko.

 Żyjesz tylko przez maleńką chwilę życia przyrody. Kim będziesz za trzydzieści tysięcy lat?

 Współczucie upośledza myślenie.