Nie ma czegoś takiego jak substytut prawdy.

 Na szczęście nauczyłem się czytać. Ta umiejętność była dla mnie prawdziwym wybawieniem, od tej pory moimi przyjaciółmi stały się książki

 Prawda jest dziwniejsza od fikcji; fikcja musi mieć sens.

 Twoja praca to nie ty. Ilość pieniędzy, jaką masz w banku to nie ty.
Samochód jakim jeździsz, to też nie jesteś ty. Ani zawartość twojego portfela.
Ani nawet twoje pieprzone portki.

 Wskrzesiciel się znalazł.

 Przychodzą takie chwile, że nie wiem już, co z sobą zrobić. Kiedyś pomyślałam, wsiądę w pociąg i przyjadę do ciebie. Ale to przecież o wiele za późno, o lata za późno, o całe życie za późno.

 Prawdopodobnie to właśnie budzi u wielu ludzi odruchy okrucieństwa: próbują doszukać się powiązania z rzeczywistością zadając innym ból.

 Lektura wyłącznie współczesnych autorów wysusza mózg.

 Wiedziałam, że słowa mogą ranić, ale nie wiedziałam, że mogą zabić.

 Życie jest zbyt krótkie, zbyt ważne, by je zmarnować.

 Nie ten kto z tobą tańczy,
nie ten, który się śmieje,
a ten kto z tobą płacze,
jest twoim przyjacielem.