Czasem zastanawiasz się czy jesteś dla kogoś wart tyle, by mieć pewność, że jak odłożysz słuchawkę on/ona zadzwoni. Pewność, że kiedy w nerwach odwrócisz się i pójdziesz w drugą stronę, on/ona pobiegnie za tobą. Będzie walczył/a, bo przecież wart jesteś tego całego pieprzonego zachodu...
A więc milczymy,
myśląc o sobie z daleka.
Chciałem się o czymś przekonać, pchała mnie chęć dowiedzenia się, przekonania się natychmiast, czy jestem jak inni wszą, czy też człowiekiem? Czy potrafię przekroczyć ów próg, czy nie? Czy jestem drżącym, nędznym stworem, czy też mam prawo...?
Jakie przestępstwo popełnia ten, kto kocha tak bardzo, że nie potrafi zmienić myśli, że kochana osoba kiedyś stanie się innym człowiekiem?
Jesteś pewny, że stać cię na luksus rozczulania się nad sobą?
Kiedy nie ma się nic do roboty, myśli stopniowo płyną coraz dalej i dalej. A gdy pójdą za daleko, trudno za nimi nadążyć.
...w końcu miłość to wiara, a każdą wiarę poddaje się próbie.
Właśnie to, że mówię głupstwa, czyni mnie człowiekiem.
Zamknęłam wieczność w strzykawce, by tłokiem regulować czas.
... nic tak nie brata ze śmiercią jak muzyka.
Zaśnij, wyśnij o mnie sen.
