Trzeba się zdobyć na odwagę, żeby uwierzyć.

 Nie pozostanie nikt, kto by pamiętał Arystotelesa lub Kleopatrę, a co dopiero ciebie. Wszystko, co zrobiliśmy, zbudowaliśmy, napisaliśmy, wymyśliliśmy albo odkryliśmy, pójdzie w zapomnienie, a to (...) zupełnie straci sens. Może ta chwila nadejdzie szybko, a może jest odległa o miliony lat, ale nawet jeśli przetrwamy śmierć naszego słońca, nie będziemy istnieć wiecznie. Był czas, gdy organizmy nie miały świadomości, i nadejdzie czas, gdy znów będą jej pozbawione. Nie myśl o tym, że zapomnienie jest nieuniknione. Wierz mi, że wszyscy tak robią.

 Przymus bycia szczęśliwym tylko komplikuje życie.

 Nie rezygnuj z marzeń,
nigdy nie wiesz, kiedy okażą się potrzebne.

 Bo szczęśliwym jest się tylko przez chwilę, ale ta chwila pozostaje w nas.

 Może w życiu jest tak, że aby coś docenić, trzeba otrzeć się o stratę.

 Lepiej być o trzy godziny za wcześnie niż o minutę za późno.

 Nie odrzucaj czegoś, czego nie znasz.

 Życie nie jest zawiązane na kokardkę, ale nadal jest darem. Bez względu na to, jak się czujesz, wstań rano, ubierz się i pokaż się światu. Cuda czekają na Ciebie wszędzie.

 Wojna ta powinna była nauczyć nas przynajmniej jednego. Litości dla wszystkich tych bezrozumnych stworzeń, które znosić muszą nasze nad sobą panowanie.

 Odnaleźć sens w czymś, co tak naprawdę nie ma sensu. Żadnego.