Słuchaj, bo inaczej twój język uczyni cię głuchym.

 Bo tak naprawdę każdy z nas pragnie tylko jednego: wiedzieć, że jest dla kogoś ważny,
że bez niego czyjeś życie byłoby uboższe.

 Gdybym postawił sobie za cel otwieranie oczu, zostałbym pieprzonym okulistą.

 Sto przyczyn na sto zamków zamknęło mu usta.

 Umieramy już od pierwszego oddechu.

 Mógłbym tak żyć do końca swoich dni, zarabiać pracą własnych rąk. Siedzieć w siodle cały dzień, przemierzać bezkresne morze traw. Wieczorami palić skręconego papierosa i wpatrywać się w ogniska blask. Nocami leżeć na pachnącej ziemi i podziwiać aksamitne niebo pełne gwiazd.

 Ja napisałbym rzecz okrutną i żałosną, podejrzewam, że serce się nie starzeje.
U niektórych nawet z wiekiem rozkwita, dwadzieścia lat temu byłem bardziej
oschły i brutalny niż dzisiaj.
Czas, który innych wysusza, dodał mi kobiecości i dobroci. Bardzo mi się to nie podoba. Czuję, że krowieję. Byle co
mnie wzrusza. Wszystko wyprowadza
mnie z równowagi. Jestem jak trzcina, najmniejszy zefirek jest dla mnie wichurą.

 Kiedy masz kłopoty, poznajesz swoich wrogów i przyjaciół.

 Żyjesz tylko połową siebie, a druga leży gdzieś bezczynnie.

 Zapamiętaj mnie, myśl o mnie, szukaj mnie, znajdź mnie.

 Powiedz mu, że dobrze robi ze złych powodów, a przez to myli się od początku do końca.